safari njema
Blijf op de hoogte en volg Leonie
01 Juni 2014 | Tanzania, Mbulu
Vanuit een mini-internetcafe in Arusha ditmaal een iets kortere update.
Er is veel gebeurd de afgelopen weken.
Ik ben vertrokken met de landcruiser naar Arusha, heb daar Mattia opgepikt, zijn samen weer teruggereden naar Haydom, anderhalve dag later weer met de landcruiser vertrokken naar Lake Manyara en nu, 5 dagen later en heel wat kilometers verder zijn we weer in Arusha.
Het was bijzonder om Mattia Haydom te kunnen laten zien, de plek waar ik inmiddels 2 keer drie maanden heb doorgebracht. Het was mooi om op zijn gezicht de emoties te zien die mij ook overvielen als je voor het eerst voet zet in een afrikaans ziekenhuis: verbazing, ongeloof en uiteindelijk berusting met een tikkeltje cynisme. Het geeft weer nieuw perspectief om het ziekenhuis met de blik van een vreemde, een nieuweling te zien. Een positieve blik, met ruimte voor optimisme voor de toekomst.
Het was voor mij ook erg dubbel om Haydom te verlaten. Aan de ene kant vol verlangen om te reizen met Mattia en ook een tikkeltje heimwee naar huis, mijn familie, mijn vrienden en mijn leenkatten.
Maar ook met het gevoel dat een stukje daar achterblijft, bij de patienten, de verpleegkundigen, mijn lieve werkster en swahili leraar, het dorp zelf maar bovenal bij de vrienden die ik daar gemaakt heb.
Want dat heb ik. Het is best bijzonder om maanden lang zo intensief met een kleine groep mensen samen te leven. We eten samen, werken samen, sporten samen, besteden onze vrije tijd samen. Meer uren per dag dan je normaal met je collegas, vrienden of zelfs partner doorbrengt. En dat schept een band die hechter aanvoelt dan slechts een paar maanden. Juist ook omdat er veel gedeeld wordt, van meegenomen stroopwafels en kaas tot frustraties, verdriet en blijdschap over wat er zich in het ziekenhuis afspeelt. Dus ik zal ze missen. En hopelijk een aantal weerzien.
En wie weet wat het leven nog in petto heeft, ik durf niet te beweren dat dit mijn laatste keer Haydom was ;)
En dan nu in een totaal andere setting zijn we heerlijk de toerist aan het uithangen. Ok, een toerist die iets meer swahili spreekt dan gemiddeld. En beter de prijzen van de taxis kent. Maar ook een toerist die domweg ontzettend geniet van een heerlijke safari. Want dat was het. Ongelooflijk, adembenemend, zeg het maar. De big five, maar ook bijna al het andere wat men zich voorstelt tegen te komen op de afrikaanse savanne. Bonus: 3 cheetas in de ochtendzon en een complete regenboog waaronder enkele zebra's vredig stonden te grazen.
Hier spreekt een gelukkig mens :) En over 2 dagen hopen we daar nog een aantal prachtige ervaringen met het onderwaterleven van Mafia Island aan toe te voegen.
Foto's en berichtjes volgen. Misschien. Of misschien gaan we eerst even heerlijk genieten van Tanzania en elkaar ;)
Tutaonana!
Er is veel gebeurd de afgelopen weken.
Ik ben vertrokken met de landcruiser naar Arusha, heb daar Mattia opgepikt, zijn samen weer teruggereden naar Haydom, anderhalve dag later weer met de landcruiser vertrokken naar Lake Manyara en nu, 5 dagen later en heel wat kilometers verder zijn we weer in Arusha.
Het was bijzonder om Mattia Haydom te kunnen laten zien, de plek waar ik inmiddels 2 keer drie maanden heb doorgebracht. Het was mooi om op zijn gezicht de emoties te zien die mij ook overvielen als je voor het eerst voet zet in een afrikaans ziekenhuis: verbazing, ongeloof en uiteindelijk berusting met een tikkeltje cynisme. Het geeft weer nieuw perspectief om het ziekenhuis met de blik van een vreemde, een nieuweling te zien. Een positieve blik, met ruimte voor optimisme voor de toekomst.
Het was voor mij ook erg dubbel om Haydom te verlaten. Aan de ene kant vol verlangen om te reizen met Mattia en ook een tikkeltje heimwee naar huis, mijn familie, mijn vrienden en mijn leenkatten.
Maar ook met het gevoel dat een stukje daar achterblijft, bij de patienten, de verpleegkundigen, mijn lieve werkster en swahili leraar, het dorp zelf maar bovenal bij de vrienden die ik daar gemaakt heb.
Want dat heb ik. Het is best bijzonder om maanden lang zo intensief met een kleine groep mensen samen te leven. We eten samen, werken samen, sporten samen, besteden onze vrije tijd samen. Meer uren per dag dan je normaal met je collegas, vrienden of zelfs partner doorbrengt. En dat schept een band die hechter aanvoelt dan slechts een paar maanden. Juist ook omdat er veel gedeeld wordt, van meegenomen stroopwafels en kaas tot frustraties, verdriet en blijdschap over wat er zich in het ziekenhuis afspeelt. Dus ik zal ze missen. En hopelijk een aantal weerzien.
En wie weet wat het leven nog in petto heeft, ik durf niet te beweren dat dit mijn laatste keer Haydom was ;)
En dan nu in een totaal andere setting zijn we heerlijk de toerist aan het uithangen. Ok, een toerist die iets meer swahili spreekt dan gemiddeld. En beter de prijzen van de taxis kent. Maar ook een toerist die domweg ontzettend geniet van een heerlijke safari. Want dat was het. Ongelooflijk, adembenemend, zeg het maar. De big five, maar ook bijna al het andere wat men zich voorstelt tegen te komen op de afrikaanse savanne. Bonus: 3 cheetas in de ochtendzon en een complete regenboog waaronder enkele zebra's vredig stonden te grazen.
Hier spreekt een gelukkig mens :) En over 2 dagen hopen we daar nog een aantal prachtige ervaringen met het onderwaterleven van Mafia Island aan toe te voegen.
Foto's en berichtjes volgen. Misschien. Of misschien gaan we eerst even heerlijk genieten van Tanzania en elkaar ;)
Tutaonana!
-
01 Juni 2014 - 18:44
Itske:
Wauw :) geniet nog even! Dikke tút! -
01 Juni 2014 - 19:41
Lucia:
Geniet er nog mar efen tegearre fan! Oant gauw! -
01 Juni 2014 - 19:58
Mem:
Wat mooi famke dit te lêzen en bysunder fyn dat Mattia Haydom ek sjoen hat!
De big 5 wie al bysunder, mar hoopje dat jim yn jim fjierdere aventoer yn Tanzania noch mear fantastyske dingen sjoche en belibje! Hiele dikke tút -
01 Juni 2014 - 20:28
Hans En Jannie :
Lieve Leonie en Mattia
Wat geweldig dat je Mattia kunt laten zien waar je werkt in Tanzenia
Ja dat is heel wat anders dan in het luxe Nederland
Geniet van jullie safari's en alle dieren die jullie zien
Liefs Hans en Jannie -
02 Juni 2014 - 08:28
Siet:
Alwer in moai ferhaal en wat fijn dat Mattia no mei dy genietsje kin fan de prachtige natoer en jim beide even gjin ferantwurdlikheden hawwe. Ik sjoch der nei út dy/ jim wer yn Nederlân te treffen. In hiele moaie tiid noch tawinske! -
02 Juni 2014 - 21:45
Heit:
Ha pop, moai ferhael wer en fijn dast de dingen, dyst belibbe hast, no ek diele kinst mei Mattia.
Hie syn gesicht yndied wol sjen wolt, doe't hy de earste kear dêr yn it sikenhûs binnen stapte.
En it allerwichtichst wast skriuwst: "hier spreekt een gelukkig mens". Top !
Genietsje noch fan de kommende tiid, want it is sa wer foarby.
Dikke tút
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
