Karibu sana
Blijf op de hoogte en volg Leonie
22 Maart 2014 | Tanzania, Mbulu
Ruim een week ben ik nu in Haydom en na 2 verhuizingen ben ik nu gesettled in m'n eigen huisje. Hoewel, gesettled..
Opnieuw in Haydom zijn voelt nog steeds vertrouwd en onwennig tegelijkertijd. Zo op het eerste gezicht is er weinig veranderd, het marktplein van Haydom is nog hetzelfde als zes jaar geleden, de rode aarde is nog steeds onmogelijk uit witte jassen te krijgen en af en toe regent het hier nog steeds alsof de wereld vergaat.
Maar toch zijn er ook verschillen. Het ziekenhuis kent een aantal nieuwe gebouwen, op het menu van het guesthouse staat naast geit nu ook pizza en misschien wel de belangrijkste van allemaal: er is wifi.
Heerlijk natuurlijk, om contact te kunnen houden met geliefden en familie, maar tegelijkertijd een stoorzender.
Zes jaar geleden was ik me volledig onbewust van wat er in de wereld gebeurde (Obama, de economische crisis) en bestond het simpele leven in Haydom uit werken en tot 's avonds laat praten en spelletjes spelen in de kibanda. Nu zit er 's avonds een groep zwijgende mzungu's naar een smartphone te staren en bereikt het wereldnieuws (Malaysia airlines, minder-Geert Wilders) ook Haydom. En ergens is dat toch een klein beetje jammer.
Gelukkig brengt Haydom genoeg ander moois. Mijn boiler douche met warm water bijvoorbeeld.Mijn geimproviseerde naambordje met 'daktari Leonia' erop. De pot pindakaas die ik net onder het stof in het winkeltje van Haydom vond. De nieuwe child care unit waar knuffelen met weeskindjes elke slechte dag weer goed maakt. Met behulp van een beamer the Lion King kijken en weten dat de Serengeti niet ver weg is. Een lieve verpleegkundige ontmoeten die Loveness heet. Elke dag begroet worden door een tanzaniaanse peuter die heel hard 'Bye!' roept.
En de laatste uurtjes zon doorbrengen in mijn tuin met zijn vele exotische bewoners: kolibries, katten, een soort fretten en koeien (ja koeien ja). Alleen jammer dat ik ontdekte dat in mijn huisje al twee keer iemand (bijna) op een cobra is gaan staan.. Gelukkig is er een zaklamp om nauwkeurig onder het bed te schijnen ;-)
Fijn weekend!
Opnieuw in Haydom zijn voelt nog steeds vertrouwd en onwennig tegelijkertijd. Zo op het eerste gezicht is er weinig veranderd, het marktplein van Haydom is nog hetzelfde als zes jaar geleden, de rode aarde is nog steeds onmogelijk uit witte jassen te krijgen en af en toe regent het hier nog steeds alsof de wereld vergaat.
Maar toch zijn er ook verschillen. Het ziekenhuis kent een aantal nieuwe gebouwen, op het menu van het guesthouse staat naast geit nu ook pizza en misschien wel de belangrijkste van allemaal: er is wifi.
Heerlijk natuurlijk, om contact te kunnen houden met geliefden en familie, maar tegelijkertijd een stoorzender.
Zes jaar geleden was ik me volledig onbewust van wat er in de wereld gebeurde (Obama, de economische crisis) en bestond het simpele leven in Haydom uit werken en tot 's avonds laat praten en spelletjes spelen in de kibanda. Nu zit er 's avonds een groep zwijgende mzungu's naar een smartphone te staren en bereikt het wereldnieuws (Malaysia airlines, minder-Geert Wilders) ook Haydom. En ergens is dat toch een klein beetje jammer.
Gelukkig brengt Haydom genoeg ander moois. Mijn boiler douche met warm water bijvoorbeeld.Mijn geimproviseerde naambordje met 'daktari Leonia' erop. De pot pindakaas die ik net onder het stof in het winkeltje van Haydom vond. De nieuwe child care unit waar knuffelen met weeskindjes elke slechte dag weer goed maakt. Met behulp van een beamer the Lion King kijken en weten dat de Serengeti niet ver weg is. Een lieve verpleegkundige ontmoeten die Loveness heet. Elke dag begroet worden door een tanzaniaanse peuter die heel hard 'Bye!' roept.
En de laatste uurtjes zon doorbrengen in mijn tuin met zijn vele exotische bewoners: kolibries, katten, een soort fretten en koeien (ja koeien ja). Alleen jammer dat ik ontdekte dat in mijn huisje al twee keer iemand (bijna) op een cobra is gaan staan.. Gelukkig is er een zaklamp om nauwkeurig onder het bed te schijnen ;-)
Fijn weekend!
-
22 Maart 2014 - 19:04
Coby:
Wat in prachtiche foto's! Soe dyn " wereldsje" der yn it echt wol sjen wolle! Yndrukwekkend!
Genietsje famke fan dit alles! Underfyn de mooie dingen fan Haydom, mar ek de mindere.
Sjoch út nei mear ferhalen fan daktari Leonia! Dikke tút -
22 Maart 2014 - 20:35
Nika:
Hoi Leonie,
Ik volg je blog en denk terug aan 2008, die mooie tijd... Verlang wel eens terug naar dat ongecompliceerde bestaan daar, zonder continue pingeltjes van de telefoon, zonder (overvolle) agenda. Gewoon opstaan, ontbijt, sala, ziekenhuis, eten dat voor je klaar staat (al is het 2x per dag en iedere dag rijst met geitenvlees). En verder maar gewoon zien wat er die dag gebeurt. Kan me dan ook goed voorstellen dat het wel dubbel is om nu toch van sommige westerse gemakken voorzien te zijn...
Maar goed, ergens ook wel handig ;-) En je hebt gelukkig alweer de mooie dingen gezien om van te genieten. Dus ik wens je veel plezier nog verder daar! En natuurlijk ook veel succes met de zware dingen die ook ongetwijfeld weer aan de orde zullen komen...
Zucht... ik zou zo ook weer gaan!
Liefs, Nika -
23 Maart 2014 - 10:01
Siet:
Leave Nyk,
Wat genietsje ik/wy fan dyn ferhalen út it fiere Tanzania..èng dat ferhaal fan dy slang, soargje asjeblyft datst reserve batterijen by de hân hâldtst. Dat yn seis jier bêst in soad feroare is dêr en foaral wat de ynfloed fan wifi teweegbrocht hat is bêst skokkend. Dy ûntwikkeling is spitigernôch net mear te stoppen, mar hat ek foardielen sa asto ek skriuwst, wy bliuwe goed op'e hichte fan dyn wel en wee. Pas goed op dysels en wy sjogge út nei dyn folgjende blog.
Dikke tút út Menaam -
23 Maart 2014 - 14:41
Heit:
We binnen krekt op Skype al hielendal bypraet, mar wol nochris sizze dat ik geweldich grutsk bin op wast dochst dêr en hoest omgiest mei de totaal oare omstannichheden dêr dan yn Grins yn it sikenhûs. Top !
Elke dei leare je wer.
Dikke tút -
24 Maart 2014 - 15:16
Itske:
Wauw! Huis en tuin zien er fantastisch uit! Fijn om zo'n plek te hebben om bij te komen na je werk! En die kindjes... zo lief :) Kan me voorstellen dat de aanwezigheid van wifi heel dubbel is ja :) Geniet! En werkze natuurlijk! Dikke tút uit Grunn -
01 April 2014 - 04:47
Hans En Jannie:
Lieven Leonie
Leuk wat van je te lezen en je mooie foto's te zien
Wel weer een leuke belevenis om daar voor de tweede keer te zijn.
Veranderde en nieuwe dingen te zien
Hoop dat je er een geweldige tijd zult hebben
Coby heeft ons net verlaten en Eva en Arjan komen morgen avond
Gaan ons prima vermaken en vast leuke dingen ondernemen
En wij hebben een oppas voor onze verwende dieren als we voor 10dagen naar Nederland gaan
Hier is alles prima . Druk met het Turtle project
De eerste workshop voor kinderen hebben we op 11april
Dus tot dan een drukke en spannende tijd om alles in goede banen te leiden
De uiteindelijke veiling is eind november en dan hopen dat we geweldige werkstukken binnen krijgen
Wensen jou een fijne tijd daar
Liefs Hans en jannie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
