Afscheid van Haydom
Door: Leonie
Blijf op de hoogte en volg Leonie
29 November 2008 | Tanzania, Dodoma
Met het geluid van vertrouwde regen op de achtergrond typ ik nu mijn laatste bericht vanuit haydom.
Voor mijn gevoel zijn de weken omgevlogen, ik ben hier vandaag al weer elf weken. Elf heftige weken waarin ik ontzettend veel gezien en geleerd heb, maar ook vooral erg van genoten heb.
Vooral de laatste twee weken zijn ontzettend snel gegaan. Ik heb mijn laatste week in het ziekenhuis doorgebracht op de maternity ward, waar ik een aantal bevallingen heb bijgewoond. Maar voor mijn gevoel was mijn werk in het ziekenhuis opeens niet meer het belangrijkste, ik was meer bezig met alle andere dingen die bij Haydom horen. De afgelopen weken hebben we weer van veel gasten afscheid moeten nemen, dus veel tijd doorgebracht met afscheidfeestjes en emailadressen uitwisselen. En eigenlijk leefde ik toch vooral toe naar het weekend, dat we in arusha zouden doorbrengen.
Vrijdagochtend zijn Annelies, Christa en ik met de landcruiser naar Arusha vertrokken. Helaas brak na 45 minuten de vering (ofzo..) van de auto, waarna de mannen meer dan een uur bezig geweest zijn om het zo ver te repareren dat we de garage in het volgende dorpje zouden halen. Uiteindelijk zijn we zo'n 8 uur onderweg geweest voordat we in Arusha aankwamen. Hier hebben we Niels en Irene ontmoet, die hun co-schappen in het verre Wasso lopen. Onze dagen in Arusha hebben we gezamenlijk doorgebracht met ontbijten, chocola shoppen, nog eens ontbijten, winkelen, lunchen, sinterklaascadeautjes kopen, ijs eten, souvenirs kopen, uitgebreid uit eten gaan.. Veel eten en winkelen dus. Lijkt misschien onbegrijpelijk voor de mensen die weten hoezeer ik (niet) van winkelen hou, maar Tanzania verandert dingen..
En toen kreeg ik maandagmiddag het verwachte telefoontje: Merijn stond op het busstation in Arusha. On-afrikaans snel is hij van Dar es Salaam met de bus naar Arusha gekomen (zelfs met autopecht was het maar 9 uur, terwijl ik er zelf zonder pech veel langer over gedaan heb..) Het duurde even voordat we elkaar daar in de chaos gevonden hadden (hij onherkenbaar verwilderd door 9 uur in een bus, ik onherkenbaar bruin en in afrikaanse kledij ;-)) maar toch gelukt. 's Avonds zijn verzoek om Afrikaans te gaan eten geweigerd (wij hebben al 10 weken afrikaans gegeten) en samen met de rest bij een Indisch restaurant gegeten. Daarna afscheid genomen van Niels en Irene en vroeg naar bed, de landcruiser zou weer vroeg vertrekken.
Achteraf bleek dit niet zo te zijn, 8 uur werd 10.30, maar uiteindelijk zijn we dinsdagavond toch samen in Haydom aangekomen.
En nu staan we alweer op het punt om Haydom te verlaten, ditmaal samen. De afgelopen dagen waren druk maar bijzonder. Samen vaccineren op een outreach was een bijzondere ervaring. En een van de hoogtepunten van afgelopen week was toch wel gisteravond: Sinterklaas. Om de Noren eens kennis te laten maken met een oerhollandse traditie hebben we iedereen uitgenodigd om samen Sinterklaas (nee, niet Santa Claus. En nee, zwarte piet is niet racistisch. En hoe vertaal je schimmel in het engels? En waarom kwam ie nou uit spanje, en niet van de Noordpool?) te vieren. En het was geweldig.. 8 Nederlanders, 1 Engelsman, 1 Canadeze en 30 Noren allemaal aan de pepernoten. We hadden zelfs een echte Sinterklaas en zwarte piet, cadeautjes voor de kinderen en surprises (met gedicht!) voor de volwassenen. Ze vinden ons nog steeds rare Hollanders, maar waren t er wel over eens dat we goed zijn in feest vieren. De foto's van ons Tanzaniaanse-Noorse Sinterklaasfeest volgen nog.
En vanaf morgen gaat onze vakantie echt beginnen. Maandag gaan we voor vier dagen op safari, naar Lake Manyara, Serengetti en Ngorogoro Crater. Daarna zijn we van plan langs de kust te reizen en te eindigen op het tropische Zanzibar. Maar geen concreet plan, we zien wel hoe t loopt, hamna shida.
En vanavond dus afscheid nemen van Haydom. T is dubbel, aan de ene kant heb ik erg veel zien om meer van dit mooie land te gaan zien, en trekt de Nederlandse winter ook wel (hebben jullie echt sneeuw??). Aan de andere kant is Haydom echt mijn thuis geweest de afgelopen maanden, en vind ik het moeilijk om weg te gaan. Ik ben gewend geraakt aan de Tanzaniaanse cultuur, ben verliefd geworden op het kleurrijke landschap en haar bewoners. Nederland lijkt vanaf hier zo grauw, zo.. gewoon.
En toch heb ik juist hier leren waarderen in wat voor bijzonder vrij land wij leven. Ik hoop dat ik iets van de kleur en kracht van dit land kan meenemen om het koude Nederland iets op te vrolijken.
En ergens hoop ik, vermoed ik, dat dit niet de laatste keer is dat ik Haydom zie..
De tijd zal het leren.. Maar vooralsnog: tot gauw!
Voor mijn gevoel zijn de weken omgevlogen, ik ben hier vandaag al weer elf weken. Elf heftige weken waarin ik ontzettend veel gezien en geleerd heb, maar ook vooral erg van genoten heb.
Vooral de laatste twee weken zijn ontzettend snel gegaan. Ik heb mijn laatste week in het ziekenhuis doorgebracht op de maternity ward, waar ik een aantal bevallingen heb bijgewoond. Maar voor mijn gevoel was mijn werk in het ziekenhuis opeens niet meer het belangrijkste, ik was meer bezig met alle andere dingen die bij Haydom horen. De afgelopen weken hebben we weer van veel gasten afscheid moeten nemen, dus veel tijd doorgebracht met afscheidfeestjes en emailadressen uitwisselen. En eigenlijk leefde ik toch vooral toe naar het weekend, dat we in arusha zouden doorbrengen.
Vrijdagochtend zijn Annelies, Christa en ik met de landcruiser naar Arusha vertrokken. Helaas brak na 45 minuten de vering (ofzo..) van de auto, waarna de mannen meer dan een uur bezig geweest zijn om het zo ver te repareren dat we de garage in het volgende dorpje zouden halen. Uiteindelijk zijn we zo'n 8 uur onderweg geweest voordat we in Arusha aankwamen. Hier hebben we Niels en Irene ontmoet, die hun co-schappen in het verre Wasso lopen. Onze dagen in Arusha hebben we gezamenlijk doorgebracht met ontbijten, chocola shoppen, nog eens ontbijten, winkelen, lunchen, sinterklaascadeautjes kopen, ijs eten, souvenirs kopen, uitgebreid uit eten gaan.. Veel eten en winkelen dus. Lijkt misschien onbegrijpelijk voor de mensen die weten hoezeer ik (niet) van winkelen hou, maar Tanzania verandert dingen..
En toen kreeg ik maandagmiddag het verwachte telefoontje: Merijn stond op het busstation in Arusha. On-afrikaans snel is hij van Dar es Salaam met de bus naar Arusha gekomen (zelfs met autopecht was het maar 9 uur, terwijl ik er zelf zonder pech veel langer over gedaan heb..) Het duurde even voordat we elkaar daar in de chaos gevonden hadden (hij onherkenbaar verwilderd door 9 uur in een bus, ik onherkenbaar bruin en in afrikaanse kledij ;-)) maar toch gelukt. 's Avonds zijn verzoek om Afrikaans te gaan eten geweigerd (wij hebben al 10 weken afrikaans gegeten) en samen met de rest bij een Indisch restaurant gegeten. Daarna afscheid genomen van Niels en Irene en vroeg naar bed, de landcruiser zou weer vroeg vertrekken.
Achteraf bleek dit niet zo te zijn, 8 uur werd 10.30, maar uiteindelijk zijn we dinsdagavond toch samen in Haydom aangekomen.
En nu staan we alweer op het punt om Haydom te verlaten, ditmaal samen. De afgelopen dagen waren druk maar bijzonder. Samen vaccineren op een outreach was een bijzondere ervaring. En een van de hoogtepunten van afgelopen week was toch wel gisteravond: Sinterklaas. Om de Noren eens kennis te laten maken met een oerhollandse traditie hebben we iedereen uitgenodigd om samen Sinterklaas (nee, niet Santa Claus. En nee, zwarte piet is niet racistisch. En hoe vertaal je schimmel in het engels? En waarom kwam ie nou uit spanje, en niet van de Noordpool?) te vieren. En het was geweldig.. 8 Nederlanders, 1 Engelsman, 1 Canadeze en 30 Noren allemaal aan de pepernoten. We hadden zelfs een echte Sinterklaas en zwarte piet, cadeautjes voor de kinderen en surprises (met gedicht!) voor de volwassenen. Ze vinden ons nog steeds rare Hollanders, maar waren t er wel over eens dat we goed zijn in feest vieren. De foto's van ons Tanzaniaanse-Noorse Sinterklaasfeest volgen nog.
En vanaf morgen gaat onze vakantie echt beginnen. Maandag gaan we voor vier dagen op safari, naar Lake Manyara, Serengetti en Ngorogoro Crater. Daarna zijn we van plan langs de kust te reizen en te eindigen op het tropische Zanzibar. Maar geen concreet plan, we zien wel hoe t loopt, hamna shida.
En vanavond dus afscheid nemen van Haydom. T is dubbel, aan de ene kant heb ik erg veel zien om meer van dit mooie land te gaan zien, en trekt de Nederlandse winter ook wel (hebben jullie echt sneeuw??). Aan de andere kant is Haydom echt mijn thuis geweest de afgelopen maanden, en vind ik het moeilijk om weg te gaan. Ik ben gewend geraakt aan de Tanzaniaanse cultuur, ben verliefd geworden op het kleurrijke landschap en haar bewoners. Nederland lijkt vanaf hier zo grauw, zo.. gewoon.
En toch heb ik juist hier leren waarderen in wat voor bijzonder vrij land wij leven. Ik hoop dat ik iets van de kleur en kracht van dit land kan meenemen om het koude Nederland iets op te vrolijken.
En ergens hoop ik, vermoed ik, dat dit niet de laatste keer is dat ik Haydom zie..
De tijd zal het leren.. Maar vooralsnog: tot gauw!
-
29 November 2008 - 13:16
Heit:
Hoi pop.
Moai dat Merijn goed oerkommen is,en dat jim wer by elkoar binne.Kin my it dûbele gefoel foarstelle:ôfskied nimme fan dat wat dy dierbaar wurden is , maar ek de útdaging om Afrika, mei Merijn, fierder te ûntdekken. Besoargde heit seit: doch foarsichtich, bliuw yn selskippen en doch gjin dingen allinnich.
In soad plesier,
Dikke tút,
Heit. -
29 November 2008 - 14:37
Egon:
Folle plesier op fakânsje! -
29 November 2008 - 15:09
Siet:
Wy winskje jim in hiele moaie tiid ta en hoopje jim yn goede sûnens (en brún dus) yn desimber wer te sjen, take care!dikke tút,
Sytze, Brecht, Jesse en Siet -
29 November 2008 - 16:13
Coby:
Hoi Niek en Merijn!
Heerlik om wer wat fan dy te hjerrren, ik kin my yntinken dast muoite hast om ut Haydom te fertrekken. Mar dy kennende, tink ik dast fêst in keer werom giest.(Ast in reisgenoate siikest?)
Ik hoopje dat jimme in mooie fakansje te mjitte gean en ik siz ek: doch foarsichtich!Geniet fan alles Niek samen mei Merijn, tot 12 decimber yn Dusseldorf! Hiele dikke tút en oankrûper fan my!
Ps ,wy hiene hjoed yntocht fan Sinterklaas yn Wergea en ik haw mei noch oare froulje Swarte Pieten schminkt, hiel leuk en gesellich, seker troch de ynbring fan Johan en Daam! Maar dat snapst wol! Doeg!tút
mem.
-
30 November 2008 - 11:55
:
Hey Leo en Merijn,
Veel plezier komende weken met jullie vakantie! Safari njema!
Gr Niels -
03 December 2008 - 15:14
Fia:
hoi Merijn en Leonie. Fijn dat jullie weer bij elkaar zijn. Leuk, dat sinterklaasfeest! Wij gaan het zaterdag vieren, zonder jullie. Tja.. Mijn auto is bijna ontploft, zodat Piet nu in die van Merijn rijdt! Gelukkig kan dat, echt een mazzeltje voor ons, dat er een auto beschikbaar is om de ellende van 1 auto op te vangen.Veel plezier ! Fia. -
05 December 2008 - 12:46
Oma:
Hoi jullie twee.Zijn jullie al terug van safari en hoe was het.Vanavond zeker met een hele groep sinterklaas vieren,Veel plezier en tot gauw.Liefs Oma
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
