I bless de rains down in Africa
Door: Leonie
Blijf op de hoogte en volg Leonie
08 November 2008 | Tanzania, Dodoma
'I bless the rains down in Africa'
Toto wist t goed te voorspellen, de Tanzanianen riepen t al weken maar t regenseizoen is nu toch echt aangebroken.. Vrijdag werden we verwelkomd door een stortbui die ik in Nederland nog nooit zo heb meegemaakt, de herrie maakte t onmogelijk een gesprek te voeren en van de daken van t ziekenhuis ontstonden heuse watervallen. die dag bleven er meer mensen tot na 4en dan ooit tevoren, puur omdat Afrikanen nog minder dol zijn op regen dan ooit tevoren. Dat we zelf ook behoorlijk Tanzaniaans geworden zijn merken we aan t feit dat wij, de langblijvers, in tegenstelling tot de nieuwelingen nu klagen dat t koud is.. T is waarschijnlijk nog steeds 20 graden, maar ik draag nu een dikke trui en annelies heeft net een extra dekbed opgehaald.. Dat wordt g wat, eenmaal terug in de nederlandse winter...
Een ander nadeel van de regen is dat het allerlei creaturen laat verschijnen die niet zo gewenst zijn. Op mijn toch van 30 stappen van mijn kamer naar de bibliotheek ben ik 1 slang en 1 schorpioen tegengekomen. Mn zaklamp is voorlopig weer even mn beste vriend..
Gelukkig heeft de regen ook voordelen, t ruikt heerlijk en alles wordt eindelijk weer prachtig groen. je kan de bloemen bijna zien groeien en bloeien, over een paar dagen zal t hier vast prachtig zijn..
De afgelopen weken ben ik druk bezig geweest in de operatiekamers van het ziekenhuis. En ik vind t geweldig.. Ik kan en mag hier zoveel meer doen dan in Nederland. T is fijn om op deze manier een ervaring op te bouwen die ik in nederland zal missen. En t is bijzonder om te zien hoe dankbaar patienten zijn, zelfs de patiente waarvan de chirurg en ik een vinger moesten amputeren (vanwege een botinfectie) zei beleefd dankjewel na afloop van de operatie..
Daarnaast zijn een aantal meiden en ik deze week bezig geweest om ons meer aan te passen aan de afrikaanse cultuur. Toen we door een raam aan t gluren waren naar een dans-en zangkoor dat aan t repeteren was, werden we naar binnen gewenkt. En moesten we meedoen.. t was geweldig om te doen, wat een talent hebben deze mensen. Zonder leider of dirigent kunnen ze allemaal prachtig dansen en zingen, en strale dan zoveel kracht en geluk uit. Dat ze daarbij smakelijk (en vooral heel hard..) lachten om 3 nederlandse meiden die t ritme maar niet te pakken konden krijgen, namen we dan maar voor lief..
Daarbij zijn we deze week naar een kleermaker geweest om een afrikaanse (lees: ontzettend bont gekleurde) jurk te laten maken. Niet dat we daarmee opeens totaal opgaan in de massa, maar t is de poging waard..
Verder lijken de weken steeds sneller te gaan. De dagen in t ziekenhuis vliegen om en de weekenden en vrije uren mogelijk nog sneller. Afgelopen weekend hebben we de zonsondergang vanaf Mount Harar gezien (nou ja, t was bewolkt, dus we hebben ons vanaf de topvoorgesteld hoe mooi t had kunnen zijn..), op Mount Haydom gewandeld en misschien gaan we morgen jagen met de Hazabee stam. Ze schijnen alleen een beetje aggressief te worden als je niet genoeg cadeaus meebrengt, dus misschien moeten we daar eerst nog wat aandacht aan besteden..
Dan het nieuws wat waarschijnlijk alle europese kranten beheerst: Obama. Door de twee amerikaanse artsen die hier zitten hoorden we dat hij de nieuwe president van amreika is. Gek genoeg lijken alleen de westerlingen hier dat interessant en belangrijk te vinden. De afrikanen halen hun schouders op als ze horen dat er nu een donkere president van amerika is.. Waarschijnlijk hebben ze ook wel gelijk, de kans dat dit hun leven zal beinvloeden is miniem. En zolang er nog steeds patienten sterven doordat de stroom uitvalt en dus alle zuurstofmachines niet werken, zijn er andere prioriteiten..
Ik hou jullie op de hoogte van mijn laatste weken hier.
Tutaonana tena!
Toto wist t goed te voorspellen, de Tanzanianen riepen t al weken maar t regenseizoen is nu toch echt aangebroken.. Vrijdag werden we verwelkomd door een stortbui die ik in Nederland nog nooit zo heb meegemaakt, de herrie maakte t onmogelijk een gesprek te voeren en van de daken van t ziekenhuis ontstonden heuse watervallen. die dag bleven er meer mensen tot na 4en dan ooit tevoren, puur omdat Afrikanen nog minder dol zijn op regen dan ooit tevoren. Dat we zelf ook behoorlijk Tanzaniaans geworden zijn merken we aan t feit dat wij, de langblijvers, in tegenstelling tot de nieuwelingen nu klagen dat t koud is.. T is waarschijnlijk nog steeds 20 graden, maar ik draag nu een dikke trui en annelies heeft net een extra dekbed opgehaald.. Dat wordt g wat, eenmaal terug in de nederlandse winter...
Een ander nadeel van de regen is dat het allerlei creaturen laat verschijnen die niet zo gewenst zijn. Op mijn toch van 30 stappen van mijn kamer naar de bibliotheek ben ik 1 slang en 1 schorpioen tegengekomen. Mn zaklamp is voorlopig weer even mn beste vriend..
Gelukkig heeft de regen ook voordelen, t ruikt heerlijk en alles wordt eindelijk weer prachtig groen. je kan de bloemen bijna zien groeien en bloeien, over een paar dagen zal t hier vast prachtig zijn..
De afgelopen weken ben ik druk bezig geweest in de operatiekamers van het ziekenhuis. En ik vind t geweldig.. Ik kan en mag hier zoveel meer doen dan in Nederland. T is fijn om op deze manier een ervaring op te bouwen die ik in nederland zal missen. En t is bijzonder om te zien hoe dankbaar patienten zijn, zelfs de patiente waarvan de chirurg en ik een vinger moesten amputeren (vanwege een botinfectie) zei beleefd dankjewel na afloop van de operatie..
Daarnaast zijn een aantal meiden en ik deze week bezig geweest om ons meer aan te passen aan de afrikaanse cultuur. Toen we door een raam aan t gluren waren naar een dans-en zangkoor dat aan t repeteren was, werden we naar binnen gewenkt. En moesten we meedoen.. t was geweldig om te doen, wat een talent hebben deze mensen. Zonder leider of dirigent kunnen ze allemaal prachtig dansen en zingen, en strale dan zoveel kracht en geluk uit. Dat ze daarbij smakelijk (en vooral heel hard..) lachten om 3 nederlandse meiden die t ritme maar niet te pakken konden krijgen, namen we dan maar voor lief..
Daarbij zijn we deze week naar een kleermaker geweest om een afrikaanse (lees: ontzettend bont gekleurde) jurk te laten maken. Niet dat we daarmee opeens totaal opgaan in de massa, maar t is de poging waard..
Verder lijken de weken steeds sneller te gaan. De dagen in t ziekenhuis vliegen om en de weekenden en vrije uren mogelijk nog sneller. Afgelopen weekend hebben we de zonsondergang vanaf Mount Harar gezien (nou ja, t was bewolkt, dus we hebben ons vanaf de topvoorgesteld hoe mooi t had kunnen zijn..), op Mount Haydom gewandeld en misschien gaan we morgen jagen met de Hazabee stam. Ze schijnen alleen een beetje aggressief te worden als je niet genoeg cadeaus meebrengt, dus misschien moeten we daar eerst nog wat aandacht aan besteden..
Dan het nieuws wat waarschijnlijk alle europese kranten beheerst: Obama. Door de twee amerikaanse artsen die hier zitten hoorden we dat hij de nieuwe president van amreika is. Gek genoeg lijken alleen de westerlingen hier dat interessant en belangrijk te vinden. De afrikanen halen hun schouders op als ze horen dat er nu een donkere president van amerika is.. Waarschijnlijk hebben ze ook wel gelijk, de kans dat dit hun leven zal beinvloeden is miniem. En zolang er nog steeds patienten sterven doordat de stroom uitvalt en dus alle zuurstofmachines niet werken, zijn er andere prioriteiten..
Ik hou jullie op de hoogte van mijn laatste weken hier.
Tutaonana tena!
-
08 November 2008 - 19:04
Egon:
Moai dast dy dêre sa thús fielst. Folle plesier de lêtste wiken! -
08 November 2008 - 20:40
Lucia:
Bin hiel benijd nei dyn Afrika-jurk ;).
Tút Lucia -
09 November 2008 - 09:42
:
Hey Leo,
Ziet er gezellig uit op de foto. Ze kunnen hier mooi zingen he? Dus bij jullie is t ook begonnen met regenen. Nog veel plezier komende weken!!!
Gr Niels -
09 November 2008 - 11:59
Oma L:
Vol bewondering volg ik iedere week je belevenissen,erg spannend.Zo te horen heb je het erg naar je zin.De tijd begint nu toch te dringen,dus geniet er nog maar even van. groetjes Oma -
09 November 2008 - 14:22
Mem:
Hey Niek, wer in leuk ferhaal! Heerlik om wer wat te hjerren fan dy!
Dochst in bytsje foarsichtich mei de Hazabees en it jeien?
Haw Niels syn site ek eefkes sjoen, misskien treffen jim elkoar noch, soe leuk wêze!
As dyn jurk klear is, ferwachtsje ik wol daliks in foto op dizze site! Haw Itske justerjun noch yn it kafee by Jaap troffen!
Hey meissie, ik hoopje dast noch in soart leuke dingen belibbest, dikke tút en oankrûper fan my! -
09 November 2008 - 15:10
Arjen:
Hey Leonie !
Zo te horen heb je het erg naar je zin daar in Afrika. Leuk om te lezen hoe et er aan toegaat daar en ik ben er zeker van dat we nog heel wat verhalen van je horen als je terug bent. Merijn komt natuurlijk ook al bijna jou kant op. Geniet er nog even van en tot snel !
Tut Arjen -
09 November 2008 - 18:27
Siet:
Bisto dyn Nederlânsk ek al wat oan it ferjitten, of leit dat oan my.....haha.
In hiele goeie fakânsje tawinske mei Merijn en doch foarsichtich famke! We fiere Kryst mei inoar by Rom thús, dan hearre we àlle ferhalen wol tink. Dikke tút -
11 November 2008 - 01:01
Hans En Jannie:
Bon dia Leonie,
Prachtig de verhalen van jou, goed voor een (dag)boek. Goed te lezen dat je het prima naar je zin hebt en zowel voor wat betreft je vak als omgang met een andere cultuur veel wijzer wordt en prachtige ervaringen opdoet.
Ja de regentijd heeft ook bij ons in de tropen begonnen en met dezelfde effecten die jij beschrijft, alleen blijft het hier 30 graden. Ga maar wat lezen want een gesprek kun je niet meer voeren. Wel een prachtig gezicht als de sluizen worden opengezet en het met bakken naar beneden dondert. Bij jullie zal het veel modder geven, hier vallen de gaten in de asfaltlaag die ook niet al te dik is.
Het is voor jou nog even te gaan en we wensen je voor de rest van de tijd nog veel succes met je werk en veel plezier in je vrije tijd.
Ayó Hans en Jannie -
11 November 2008 - 16:37
Rom:
Hey pop,
Alwer sa'n moai ferhael!
Mar goed dat it dêr reint, hjir docht it faek net oars; kinst der alfêst wer oan wenne.
Do hast gelyk wat Obama oanbelanget ( hie ek myn stim trouwens)je hawwe gau de neiging om te tinken dat de hiele wrâld no feroaret;yn Tanzania giet it om primaire behoeften, sa ast skriuwst oer wetter en stroom. Dêr kin Obama neat oan feroarje.
Oare wyke giet Merijn dyn kant út. Folle plesier tegearre en ik sjoch der nei út om dy wer te sjen op 12 desimber.
Dikke tút,
Dyn heittie.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
